Op weg naar een gastronomisch voedselbos
Een gastronomisch voedselbos staat er niet ineens. Graag nemen we je mee van onze zoektocht van Landje Gezocht! via Land in Zicht naar landen in Oogstwold (vlak bij Blauwestad en Winschoten in Groningen).
Landje Gezocht!
2018-2021
Deze zoektocht startte eigenlijk al in april 2018 toen we uit nieuwsgierigheid over de mogelijkheden van de combinatie tussen gastronomie en duurzaamheid begonnen met (naast onze reguliere banen) met het organiseren van diners en samenwerkingen. Zo leuk om te doen en het resulteerde zelfs in een eigen bedrijfje. Er kwamen veel projecten, diners en samenwerkingen langs. En we investeerde in onszelf door een hbo docentenopleiding consumptieve techniek, een permacultuur cursus en een agro- en ecologie cursus, plus een stage bij Siem van Eetmeerbos. En toen werd het langzaam tijd voor ons om letterlijk en figuurlijk te landen, een plek voor onszelf en ons bedrijfje daarom: Landje gezocht!
Maarja vind het maar eens in Nederland, daar waar ieder stukje grond een bestemming heeft. En of je mag er wel een voedselbos beginnnen, maar niet wonen. Of je mag er wel wonen maar er is geen ruimte voor een voedselbos. En dan in 2021 een jaar waarin de huizenprijzen (en grondprijzen) alleen maar verder stijgen... Het ideale plaatje van een nieuwe stek in de buurt van ons huidige werk moesten we laten varen. Echt niet haalbaar. Vaak en lang dachten we er komt vast wel eens iets op ons pad. We moeten gewoon wat vaker Landje Gezocht! roepen, maar ook dat vonden we een hele tijd eigenlijk gewoon heel spannend.
Hoewel we hopen dat onze zoektocht naar duurzame gastronomie nooit zal ophouden en ook de zoektocht naar onszelf nooit zal eindigen hopen we wel van harte dat we een landje vinden waar we deze zoektocht kunnen voort zetten.
Land in zicht
2020-2021
Op zoek dus naar een landje. Maar hoe, tja rondvragen, mailen, gesprekken met de gemeente en andere organisaties. Maar ook gewoon zoeken op Funda.
Wat voor ons voorop stond dat het een plek moest zijn waar we ook konden wonen, en laat juist dat nou net het lastigste zijn.
Mooie plekken zonder mogelijkheid tot wonen, plekken met teveel onzekerheid, maar vooral geen plekken... Toch hadden we het idee dat het echt wel een keer zou gaan gebeuren.
En toen kwam er land in zicht: een locatie die zich leent voor onze dromen, waar we kunnen wonen, leven, bouwen, werken en dromen.
En het gekke is, eigenlijk lag die plek al 18 jaar voor onze neus. De vader van Jorik woont daar namelijk met zijn vrouw. We komen daar al jaren en iedere keer als we de weg inrijden die naar het huis leidt voelt het als vertrouwd en thuiskomen. We vinden het een oase een droomplek en we waren ook op zoek naar zo'n soort plek als zij daar hebben. En toch als het voor je neus ligt zie je het niet. En ok, we hebben natuurlijk ook niet altijd geweten dat het een optie zou kunnen zijn (zowel uberhaupt als financieel). En daarnaast vonden (en vinden misschien ook nog wel) het wel erg ver weg.
Maar als je je langzaam begint te realiseren dat de plek waarvan je altijd zegt "hier kun je toch alleen van dromen" ineens werkelijkheid zou kunnen worden, dan is dat wel heel heel bijzonder.
En dan...
2021
Maar dan, hoe ga je dat dan organiseren en vormgeven.
Eigenlijk zijn er twee dingen aan de hand. Wij willen graag daar wonen en een gastrobomisch voedselbos aanleggen en zij willen er heel graag blijven wonen maar kunnen alle zorg voor het grond eromheen niet meer aan. We hebben elkaar nodig, wij heb om het financieel mogelijk te kunnen maken en zij ons om daar toch te kunnen blijven wonen.
Landen
2021
Maar als het hele idee wat land, je inziet hoe ontzettend bijzondere kans het is en hoe gaaf het is dat het uberhauot een mogelijkheid is. Dan ga je aan de slag. Het plan toeschrijven op de locatie. In gesprek met de gemeente.
Nog meer dromen, deze dromen omzetten in concrete plannen. Terwijl het ondertussen super spannend blijft, want wat als het niet lukt (vergunningen, bestemmingsplannen), wat als het niet kan (financien)...
En op zoek naar een nieuwe naam, we voelde allebei dat de oude naam de lading niet dekte.
Oogstwold
2021
Toen we land in zicht kregen in Oostwold kwam er een nieuwe naam bij ons op: Oogstwold. Een naam die verwijst naar de locatie Oostwold, een naam die verwijst naar het oogsten wat we op deze locatie gaan doen en een naam die verwijst naar wold wat een afgeleide is van wout, wat ‘uitgestrekt, geëxploiteerd bos’ of ‘zompig bos in het bijzonder in het zeekleigebied’ betekent. Oogstwold, een bos waaruit geoogst kan worden in Oostwold.
Aan het werk
2021
Leuk allemaal die plannen en dromen, maar er moet nu vooral even flink worden gewerkt. Naast onze fulltime banen moeten we het plan concreter maken zodat we op basis daarvan de financiering rond krijgen en de juiste vergunningen.
En we moeten aan de slag op het land zelf, de natuur staat niet stil en we moeten aanpoten en ook vooral bomen poten want het duurt wel even voor die volwassen zijn.
Dus we zitten aan de tekentafel, een ontwerp maken voor zowel het romantische alsmede het rationele voedselbos. Met een permacultuur en agro en ecologie cursus op zak en hulp van Siem komen we een heel eind.
Ook leggen we contact met de provincie en gaan we met de handen in de klei want het voorjaar doet de tuin ontploffen.
Voeten in de klei
2021
Het voorjaar doet de tuinontploffen. We hebben een waslijst aan klusjes en pakken ieder weekend dat we kunnen aan om te werken aan Oogstwold.
Zo was de composthoop aan vernieuwing toe. Moest er een zieke boom om, gelukkig met hulp van Jouke! En maakte we de poel een klein beetje vrij van de grote hoeveelheid lisdoddes die de poel driegde te verstikken.
